Zielone kamienie cenione w biżuterii
Rosjanie szczycą się tym, że nie ma. w świecie drugiego państwa o takim bogactwie zielonych kamieni: trawiastozielony szmaragd, porównywany z najpiękniejszymi okazami z Kolumbii. Jasnozie­lony chryzolit z Uralu i zielonkawy demantoid z rodziny kamieni ozdobnych, zwanych granatami. Słynny uralski aleksandryt, zmiennej barwie w zależności od rodzaju światła jakie nań pada, w którym według słów pisarza rosyjskiego Nikołaja Leskowa „po­ranek zielony, a wieczór czerwony”. Ciemnozielony aksamitny nef­ryt z Gór Sajańskich i różne odcienie zieleni uralskich jaspisów. A wreszcie niezapomniane ciemnozielone malachity, wydobywane także na Uralu, z których wielce ceniono wyroby starych mistrzów rosyjskich. Dlaczego tak wiele zielonych kamieni występuje właś­nie tam, gdzie obszary bogate są w rudy miedzi, niklu, żelaza chromu? W Polsce także występowanie zielonych kamieni, a mamy ich dużą obfitość, związane jest z pobliskimi kopalniami tych metali. Nefryt i chryzopraz występują na Dolnym Śląsku, bardzo blisko zasobów miedzi i niklu. Malachit, znajdowany w Górach Święto­krzyskich, związany był z dziś już nie eksploatowaną kopalnią miedzi „Miedzianka”. Do dziś zresztą na starych hałdach w pobli­żu kopalni można znaleźć jeszcze okazy tego minerału. Zielone zabarwienie kamieni zawsze wiąże się z jednym z czte­rech pierwiastków: miedzią, niklem, żelazem czy chromem. Obecność chromu stwierdzono w szmaragdzie, demantoidzie, aleksandrycie, nefrycie, jadeicie; miedzi — w malachicie i turkusie niklu — w chryzoprazie. Żelazo, często wspólnie z chromem, po­woduje zróżnicowanie odcieni zieleni nefrytów, diopsydów, jas­pisów czy chryzolitów.